onlin

این اصطلاح در بند (2) ماده یک کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی و در بند (1) ماده 2 موافقتنامه لیسبون، به معناسممبدأ به اسم جغرافبایی کشور یا مای نامگذاری یا اسم مبدأ یا منشاء آمده است. براساس بند (1) ماده 2 موافقتنامه لیسبون، نظقه یا محلی اطلاق می شود؛
اسم مبدأ

اسم مبدأ با نشانه های منبع تقاوت دارد، زیرا نشانه های منبع هر اصطلاح یا علامتی است که برای مشخص کردن منشاء یک محصول یا خدمات در کشور، منطقه یا محل خاصی به کار می رود. اسامی مبدأ یا نامگذاری مبدأ دارای معنای محدودتری نسبت به نشانه های منبع است زیرا اگرچه اسم مبدأ به نام جغرافیایی کشور، منطقه یا محل دلالت دارد ولی مستلزم وجود پیوند کیفی میان محصول و محل تولید است. این پیوند کیفی شامل برخی مختصات محصول است که منحصراً قابل انتساب به آن محل است از جمله آب، هوا، خاک و شیوه های سنتی تولید. به عبارت دیگر، اسامی مبدأ، اسم جغرافیایی یک کشور، منظقه یا ناحیه ای است؛ که برای تعیین محصولی که از آن کشور، منطقه یا ناحیه جغرافیایی شامل عوامل طبیعی و انسانی است.
خلاصه این که نشانه های منبع صرفاًٌ نشانگر نشأت گرفتن کالا یا محصول از محل معینی است و می تواند فاقد پیوند کیفی بین محصول و محل باشد در حالی که اسامی مبدأ علاوه بر معرفی محل نشأت گرفتن محصول یا کالا، نشانگر این امر است که کیفیت و مشخصات کالا منحصراً یا اساساً ناشی از محیط جغرافیایی خاصی است. به عبارت دیگر هر اسم مبدأ نشانه منبع است ولی هر نشانه منبع اسم مبدأ نیست.

ضمانت اجرای ثبت شرکت تعاونی

2018-08-29T11:51:21+01:00

معرفی تعاون و حقوق تعاون:

"تعاون"که مصدر باب تفاعل و به معنای یکدیگر را یاری کردن و همیاری است،از اصل "عون" به معنای یاری کردن مشتق شده است.تعاون در اصطلاح علمی عبارت است از تمرکز امکانات و مساعی افراد و استفاده از آن در راه حصول به اهدافی معین و رفع نیازهای مشترک افراد.
"حقوق" مجموعه قواعدی است که بر جامعه حکومت می کند،روابط افراد را با یکدیگر تنظیم کرده،زندگی اجتماعی را نظم و ترتیب می دهد،برقراری و حفظ آرامش و امنیت در جامعه را موجب می شود و دولت اجرای آن قواعد را تضمین می کند.
مجموع قواعد حقوقی که به پاره ای از روابط و فعالیت ها مربوط باشد،به نام آن روابط یا فعالیت ها نامیده می شود،مانند مجموع قواعد حقوقی که به روابط و فعالیت های تعاونی مربوط است و تحت عنوان"حقوق تعاون" درباره آن ها بحث می شود.
در معرفی حقوق تعاون اجمالاَ می توان گفت :"حقوق تعاون،مجموعه قواعدی است که بر تاسیس،فعالیت و اداره امور تعاونی ها حکومت می کند و دولت ضامن اجرای آن هاست"

تکلیف اولین هیئت مدیره به ثبت تعاونی:
وجود تعاونی(شرکت یا اتحادیه تعاونی) با تشکیل و ثبت آغاز می شود و با انحلال و تصفیه پایان می گیرد.یادآوری می شود که شرکت تعاونی و اتحادیه تعاونی،دارای شخصیت حقوقی بوده و یک شخص حقوقی محسوب می شود.
پس از اینکه در اولین مجمع عمومی عادی اساسنامه شرکت یا اتحادیه تعاونی،به تصویب رسید و اولین هیئت مدیره و اولین بازرس یا بازرسان آن انتخاب شدند و مجمع مذکور با تصمیم گیری درباره سایر امور مندرج در دستور جلسه با تنظیم و تهیه صورت جلسه به کار خود پایان داد و افراد منتخب به سمت عضویت هیئت مدیره و بازرسی،قبولی خود را اعلام کردند،شرکت یا اتحادیه تعاونیی،تشکیل شده به حساب می آید و می توان به ثبت آن اقدام کرد.
اولین هیئت مدیره پس از اعلام قبولی مکلف است با انجام تشریفات مقرر برای ثبت تعاونی اقدام کند.برای این امر هیئت مدیره به یکی از اعضای خود یا مدیر عامل،وکالت با حق توکیل به غیر می دهد که اقدامات لازم برای ثبت را انجام دهد.
آیین نامه اجرایی قانون بخش تعاونی برای انجام اقدامات لازم جهت ثبت تعاونی مهلت تعیین کرده و مقرر داشته است که اولین هیئت مدیره پس از اعلام اعضای آن مکلف است ظرف یک ماه از تاریخ جلسه اولین مجمع عمومی عادی اقدامات ضروری برای ثبت تعاونی را به انجام برساند.
برای ثبت تعاونی ضمانت اجراهایی وجود دارد که در ادامه به بیان اجمالی آن می پردازیم:
1.جلوگیری از فعالیت.وزارت تعاون از فعالیت اشخاص و موسساتی که به نام شرکت تعاونی به ثبت نرسیده اند ولی با عنوان تعاونی به کار می پردازند،ممانعت می کند؛زیرا این امر نادیده گرفتن مقررات تعاونی و سوء استفاده از عنوان تعاونی است و بر طبق قانون بخش تعاونی"نظارت بر حسن اجرای قوانین و مقررات بخش تعاونی و جلوگیری از فعالیت اشخاص حقیقی یا حقوقی که به هر نحو از نام یا عنوان تعاونی سوء استفاده می کنند" بر عهده این وزارت است.
2.عدم امکان استفاده از تسهیلات.هر گاه شرکتی بدون اینکه به عنوان تعاونی ثبت شود،به نام شرکت تعاونی شروع به فعالیت کند،شرکت تعاونی محسوب نمی شود و نمی تواند به عضویت اتحادیه تعاونی و اتاق تعاون پذیرفته شود و یا از تسهیلاتی که وزارت تعاون برای تعاونی ها ارائه می دهد استفاده کند.
3.تضامنی محسوب شدن.به موجب قسمت اول ماده 220 قانون تجارت،هر گاه شرکتی تشکیل شود و با اشتغال به امور تجارتی،خود را به صورت یکی از شرکت های مذکور در قانون تجارت در نیاورد،"شرکت تضامنی"محسوب می شود و باید مقررات راجع به شرکت تضامنی در مورد آن اجرا گردد؛بنابراین هرگاه شرکتی با عنوان"شرکت تعاونی"شروع به فعالیت بازرگانی کند ولی به ثبت داده نشود ،چون تعاونی بودن آن قانوناَ مسجل نیست و از طرفی به صورت یکی از شرکت های مقرر در قانون تجارت نیز درنیامده است،مشمول ماده 220 قانون تجارت می شود و شرکت تضامنی محسوب می گردد؛لذا ملزم است که تابع احکام قانون تجارت در مورد شرکت تضامنی باشد.لازم به یادآوری است که یکی از احکام شرکت تضامنی-به موجب ماده 116 قانون تجارت،این است که اگر دارایی شرکت تضامنی برای تادیه تمام بدهی های آن را کافی نباشد،شرکا در مقابل باقیمانده آن "مسئولیت تضامنی" دارند که در اثر آن هر یک از شرکا منفرداَ و بدون در نظر گرفتن میزان سرمایه ای که در شرکت دارد و همه آن ها مجتمعاَ مسئول پرداخت بدهی های شرکت اند،هر یک از شرکا در صورت مراجعه طلبکار یا طلبکاران شرکت،ملزم است تمام باقیمانده دیون شرکت تضامنی را بپردازد و طلبکاران می توانند برای دریافت طلب به اختیار خود علیه هر یک از آنان منفرداَ یا علیه دو یا چند یا همه آن ها مجتمعاَ،در دادگاه اقامه دعوی نمایند،در صورت اخیر حکم دادگاه دایر بر محکومیت آن ها بر اساس"اصل تضامن"صادر خواهد شد.بر این اساس اگر شرکت تعاونی به ثبت نرسیده باشد ممکن است مسئولیت بزرگی متوجه سرمایه گذاران شرکت شود،زیرا در چنین شرکتی صاحبان سرمایه متضامناَ مسئول پرداخت بدهی های شرکت اند و اگر دارایی شرکت برای پرداخت بدهی های آن کافی نباشد،طلبکار یا طلبکاران شرکت می توانند به قرار مذکور،برای دریافت باقیمانده طلب خود از شرکت به آن ها مراجعه کنند و آن را از دارایی شخصی آنان وصول کنند.ناگفته نماند که چون اولین هیئت مدیره تعاونی قانوناَ موظف به ثبت آن است ،اگر هیئت مدیره به این وظیفه خود عمل نکند و در عین حال شرکت را با عنوان تعاونی-یا بدون این عنوان-دایر کرده باشد و به امور تجارتی بپردازد و یا اینکه با وجود ممکن نبودن ثبت شرکت به علت موانع قانونی،به ترتیب مذکور عمل کند،در برابر صاحبان سرمایه،نسبت به مسئولیت تضامنی که به شرح بالا متوجه آن ها می شود-به علت مسبب بودن ،مسئول خواهد بود.

وظایف هیات مدیره شرکت سهامی در برابر ضرر و زیان شرکت

2018-08-25T06:15:49+01:00

سازماندهی شرکت سهامی ، به صورتی دموکراتیک ، بر عهده سه رکن اصلی شرکت است : رکن تصمیم گیرنده ( مجمع عمومی ) ، رکن اداره کننده ( هیات مدیره ) و رکن نظارت کننده ( بازرس).

هر شرکت سهامی، به وسیله عده ای از اشخاص صاحب سهم اداره می شود که قانون ، عنوان هیئت مدیره به آن ها داده است. افراد این هیئت ، هر یک نماینده شرکت هستند. یعنی از طرف شرکت نمایندگی دارند که مطابق قانون تجارت و اساسنامه شرکت در روابط خارجی شرکت با اشخاص ثالث و در روابط داخلی شرکاء و سایر ارکان شرکت از اختیاراتی که به آن ها داده شده است؛ در امور جاری شرکت اقدام نمایند. هیئت مدیره در برابر اختیارات خود متحمل مسئولیت می باشند. اختیارات و مسئولیت های هیئت مدیره در اساسنامه شرکت منعکس می گردد.

وظایف هیات مدیره شرکت سهامی در برابر ضرر و زیان شرکت

عملیات و اقدامات مدیران در شرکت ها همواره موجب سودآوری نیست و علل گوناگون از جمله تغییر قوانین، ورشکستگی شرکای تجاری و طرف قرارداد شرکت، بی ثباتی اقتصادی، جنگ و تحریم ، سوء مدیریت و بی کفایتی مدیران ممکن است منجر به زیان دهی شرکت شود و سرمایه سهام داران از بین برود.
به مصداق " جلوی ضرر را هر وقت بگیری منفعت است " قانون گذار در ماده 141 " لایحه " برای پرهیز از غلبه ضرر و زیان به کل سرمایه شرکت مقررات آمره ای وضع و ضمانت اجراهای حقوقی و کیفری در نظر گرفته است.
اگر بر اثر زیان های وارده حداقل نصف سرمایه ثبتی شرکت از میان برود هیات مدیره مکاف است بلافاصله صاحبان سهام را از وضعیت خطرناک شرکت آگاه کند تا آنان نسبت به ادامه حیات شرکت و یا انحلال آن تصمیم بگیرند. در صورت تصمیم گیری به انحلال شرکت هیات مدیره مکلف است با رعایت ماده 265 " لایحه " حداکثر ظرف یک ماه نسبت به انجام تشریفات و مقدمات ثبت و آگهی انحلال اقدام و از ضرر و زیان بیشتر به سرمایه سهام داران جلوگیری کند.
چنانچه به هر دلیلی سهام داران تمایلی به انحلال نداشته و علاقه مند به حفظ شرکت باشند باید در همان جلسه و با رعایت حد نصاب های حداقلی سرمایه که در ماده 5 " لایحه " ذکر شده سرمایه را به مبلغ سرمایه موجود کاهش دهند به نحوی که زیان پوشش داده شود. این کاهش سرمایه از جمله کاهش اجباری است که تشریفات آن صرفاَ ارائه گزارش هیات مدیره و تایید بازرس قانونی در مورد از بین رفتن نصف سرمایه شرکت است و تشریفات دیگری ندارد. اسامی سهام داران و تعداد سهام آنان پس از کاهش سرمایه باید در جلسه تهیه و ضمیمه صورت جلسه شود.
معمولاَ سهام داران بلافاصله بعد از کاهش، افزایش سرمایه می دهند و از محل تبدیل مطالبات حال شده به سهام و یا واریز نقدینگی به شرکت امکان حیات مجدد و بقای شرکت را فراهم می کنند.
طبق ماده 265 " لایحه " در صورتی که هیات مدیره ظرف دو ماه از تاریخ از بین رفتن نیمی از سرمایه شرکت از اطلاع رسانی به سهام داران و دعوت مجمع عمومی فوق العاده خودداری کند و چنانچه در صورت دعوت مجمع و اخذ تصمیم در مجمع فوق العاده تا یک ماه نسبت به ثبت و آگهی تصمیم مجمع اقدام نکند به حبس از دو ماه تا شش ماه یا به جزای نقدی از 10.000 ریال تا 100.000 ریال و یا به هر دو مجازات محکوم خواهد شد.
همچنین اگر مجمعی که بنا به دعوت هیات مدیره تشکیل می شود به حد نصاب های مقرر در ماده 84 " لایحه " نرسد و به طور رسمی تشکیل نشود هر ذی نفع می تواند انحلال شرکت را از دادگاه صلاحیت دار درخواست کند.
به عبارت دیگر تکلیف و وظیفه مدیران دعوت مجمع عمومی فوق العاده و درخواست ثبت و آگهی تصمیمات مجمع عمومی فوق العاده در مرجع ثبت شرکت هاست و چنانچه سهام داران در جلسه حضور نیابند و یا تصمیمی که اتخاذ شود قابلیت ثبت و آگهی در اداره ثبت شرکت ها را نداشته باشد مسئولیت کیفری مدیران ساقط می شود و متضررین از این امر می توانند درخواست انحلال شرکت را در دادگاه ذی صلاح مطرح کنند.

اخذ گواهینامه HSE ( مدیریت ایمنی، بهداشت شغلی)

2018-08-25T06:14:16+01:00

گواهینامه HSE-MS شامل دو عبارت MS , HSE مخفف Health Safety Environment Management System به معنای سیستم مدیریت ایمنی، بهداشت و محیط زیست است که بیان کننده ی دو استاندارد سیستم مدیریت ایمنی و بهداشت حرفه ای OHSAS 18001 و سیستم مدیریت زیست محیطی ISO 14001 می باشد.
این سیستم، کلیه خطرات ناشی از ایمنی و بهداشت شغلی و جنبه های زیست محیطی را شناسایی کرده و آن ها را تحت کنترل قرار داده و با اقدامات موثر و اثربخش آن ها را حذف و یا کاهش می دهد.
هر سازمانی که گواهینامه HSE را داراست، به این معنی است که آن سازمان، کلیه ضوابط مربوط به محیط زیست و همچنین کلیه ضوابط مربوط به ایمنی و بهداشت شغلی کارکنان خود را رعایت می کند.

از جمله مزایای اخذ گواهینامه HSE برای شرکت های پیمانکاری عبارت است از :

_ ارزیابی میزان ریسک ناشی از اجرای فعالیت ها مرتبط با محصولات و خدمات
_ ترغیب کارکنان جهت افزایش اعتماد آن ها نسبت به مدیریت به واسطه تلاش برای ایجاد محیط کاری ایمن
_ حذف و کاهش میزان ریسک مرتبط با مخاطرات و کاهش و حذف جنبه های زیست محیطی
_ کاهش خسارت های مستقیم و غیر مستقیم حوادث
_ کاهش صدمات جانی و نقص عضو و کارکنان در محیط کار
شرایط و مراحل اخذ گواهینامه HSE-MS می تواند بر اساس نیاز واقعی مجموعه متقاضی دارای تعاریف مختلف باشد. این صدور به موجب سفارش خود مشتریان بر اساس اهداف متعددی صورت می پذیرد.در صورتی که سازمانی قصد اخذ گواهینامه های مربوطه با اعتباردهی مراجع اعتبار دهنده را داشته باشد، می بایست دو استاندارد سیستم مدیریت زیست محیطی ISO 14001 و بهداشت حرفه ای OHSAS 18001 را هم زمان اخذ کند.
لازم به توضیح است برای طراحی و پیاده سازی سیستم مدیریت HTS بهتر است ابتدا و یا همزمان سیستم مدیریت کیفیت ISO 9001 نیز طراحی و پیاده سازی گردد.
از انتخابتان متشکریم *

کلیات تنظیم صورتجلسات جهت ارائه به مرجع ثبت شرکت ها

2018-08-18T06:03:00+01:00

در طول تدوین مطالب انواع شرکت های تجاری از مجامع عمومی عادی سالیانه،عادی بطور فوق العاده،فوق العاده و هیئت مدیره سخن گفته شد اما باید دید که تنظیم صورتجلسات در مجامع فوق چگونه است و چه تصمیمی به موجب چه نوع صورتجلسه ای به مرجع ثبت شرکت ها اعلام می گردد.
همان گونه که ذکر شد هر نوع تغییری در اساسنامه ی شرکت باید به موجب صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده به ثبت شرکت ها اعلام گردد.بنابراین لازم است ابتدا اعضاء شرکت و یا هیئت رئیسه جلسه برگزار شده از مواد اساسنامه شرکت اطلاع کافی و کامل داشته باشند،که در این صورت نکات ذیل را ضمن انشاء و نگارش موضوعات مورد نظر بصورت صورتجلسه قابل قبول تنظیم می نمایند.

نحوه ی تنظیم صورتجلسات مجمع عمومی فوق العاده:
1-عنوان صورتجلسه،«صورتجلسه ی مجمع عمومی فوق العاده»
2-نام کامل شرکت و نوع حقوقی شرکت و شماره ثبت
3-سرمایه ثبت شده ی شرکت
4-محل و تاریخ و ساعت برگزاری مجمع و ذکر تعداد اعضاء شرکت کننده در مجمع و در صورت نشر آگهی دعوت،اشاره به روزنامه ناشر و تاریخ و مفاد آگهی
5-در صورتی که تعداد اعضاء شرکت محدود باشد نام و نام خانوادگی و تعداد سهام آن ها
6-تعیین اعضاء هیئت رئیسه(در خصوص شرکت سهامی)
7-نگارش تصمیمات اتخاذ شده در خصوص تغییر ماده یا موادی از اساسنامه شرکت و یا موادی که در صلاحیت مجمع فوق می باشد با ذکر جزئیات مربوط به آن
به عنوان مثال افزایش سرمایه،که باید مشخص شود سرمایه از چه مبلغی به چه مبلغی افزایش یافته،از محل آورده نقدی یا غیر نقدی بوده و طریقه ی عمل مشمول کدامیک از مواد 157 و 158 لایحه اصلاحی قانون تجارت می باشد و نیز تغییرات مربوط به تعداد سهام و یا ارزش اسمی سهام و غیره چگونه است.همچنین ماده مربوط به سرمایه شرکت در اساسنامه نیز که به موجب تصمیم فوق اصلاح گردیده ذکر می گردد.
یا نقل و انتقال سهام با نام که پس از قید مراتب وفق ماده 40 لایحه اصلاحی قانون تجارت در دفتر ثبت سهام با نام،نام و نام خانوادگی واگذار کننده سهام و تعداد سهام با ذکر مشخصات کامل سجلی و آدرس کامل محل سکونت انتقال گیرنده سهام در صورتجلسه قید می شود.سپس با تعیین وکیل شرکت مشخصات وی را جهت امضاء ذیل دفاتر به ثبت شرکت ها اعلام می نماید.
آنگاه صورتجلسه امضاء و به ضمیمه مدارک لازم به مرجع ثبت شرکت ها تحویل می گردد که البته با درخواست کتبی که به امضاء صاحبان امضاء مجاز شرکت رسیده باشد مرجع ثبت شرکت ها اقدامات لازم را انجام خواهد داد.

نحوه ی تنظیم صورتجلسات مجمع عمومی :
عادی سالیانه یا عادی بطور فوق العاده
1-عنوان صورتجلسه«صورتجلسه مجمع عمومی عادی سالیانه بطور فوق العاده
2-نام کامل شرکت و نوع حقوقی شرکت و شماره ی ثبت
3-سرمایه ی ثبت شده ی شرکت
4-محل و تاریخ و ساعت برگزاری مجمع و ذکر تعداد اعضاء شرکت کننده در مجمع و در صورت نشر آگهی دعوت،اشاره به روزنامه ناشر و تاریخ و مفاد آگهی
5-تعیین اعضاء هیئت رئیسه(در خصوص شرکت های سهامی)
6-نگارش تصمیمات اتخاذ شده در خصوص تعیین:
الف)اعضاء هیئت مدیره با ذکر نام و نام خانوادگی آنان و اصلی یا علی البدل بودن آن ها
ب)بارزسان شرکت با ذکر مشخصات کامل سجلی آن ها و اصلی یا علی البدل بودن هر یک از آنان همچنین قید نشانی کامل محل سکونت ایشان
ج)تعیین روزنامه کثیرالانتشار
د)تصویب ترازنامه و حساب سود و زیان با ذکر سال مالی مربوط
سپس با تعیین وکیل شرکت مشخصات وی را جهت امضاء ذیل دفاتر به ثبت شرکت ها اعلام می نمایند.
صورتجلسه امضاء و به ضمیمه مدارک لازم و با درخواست کتبی دارندگان امضاء مجاز مراتب انجام تغییرات به ثبت شرکت ها اعلام می گردد.

صورتجلسه ی هیئت مدیره:
بدیهی است وقتیکه اعضاء هیئت مدیره در صورتجلسه مجمع عمومی عادی یا حسب مورد فوق العاده تعیین می گردند صورتجلسه هیئت مدیره در خصوص تعیین سمت هر یک از اعضاء خود و نیز دارندگان امضاء مجاز شرکت و حسب مورد تعیین وظایف مدیر عامل به مرجع ثبت شرکت ها به انضمام هر یک از صورتجلسات مجامع فوق ارائه می گردد که باید نکات ذیل در آن رعایت و نگارش یافته باشد.
1-عنوان صورتجلسه«صورتجلسه ی هیئت مدیره»
2-نام کامل شرکت،نوع حقوقی شرکت و شماره ی ثبت
3-محل و تاریخ ساعت برگزاری جلسه با ذکر تعداد اعضاء هیئت مدیره شرکت کننده در جلسه و در صورت نشر آگهی دعوت از اعضاء هیئت مدیره و یا دعوت به هر طریق قانونی و مقرر شده،اشاره به آن
4-ذکر نام و نام خانوادگی و سمت هر یک از آنان و نیز ذکر نام و نام خانوادگی مدیر عامل و تصریح به اینکه وی عضو هیئت مدیره نیز می باشد و یا از خارج برای تصدی این سمت انتخاب شده است.
5-معرفی دارندگان امضاء مجاز شرکت با ذکر جزئیات و مواردی که جهت رتق و فتق امورات شرکت نیاز به امضاء دارند.البته جهت معرفی دارندگان حق امضاء مجاز شرکت به ماده مربوط در اساسنامه شرکت نیز باید توجه نمود.سپس صورتجلسه به امضاء حاضرین در جلسه با ذکر نام و نام خانوادگی آن ها رسیده و نگارش صورتجلسه با اشاره به نام و نام خانوادگی غایبیبن در جلسه خاتمه می یابد.
تذکر:ارائه مدارک لازم و مورد نیاز به انضمام صورتجلسه فوق الذکر به مرجع ثبت شرکت ها الزامی است.

در ثبت شرکت سهام بی نام بهتر است یا بانام ؟

2018-08-18T06:02:13+01:00

طبق ماده 24 لایحه اصلاحی : " سهم قسمتی از سرمایه شرکت سهامی است که مشخص کننده ی میزان مشارکت و تعهدات و منافع صاحب آن در شرکت سهامی می باشد..." بنابراین ، هر سهم معلوم می کند که نسبت به کل سرمایه ، صاحب آن تا چه اندازه ای می تواند در اداره امور شرکت ، از طریق حضور در مجامع عمومی و ابراز رای، مشارکت داشته باشد. همچنین ، چه مقدار از منافع حاصل از فعالیت شرکت ، به او تعلق دارد و در برابر شرکت ، اگر همه مبلغ سهم را نپرداخته باشد، چه میزان تعهد مالی خواهد داشت.
سهم ممکن است بانام یا بی نام باشد. در ذیل ، ضمن توضیح کامل راجع به سهام بانام و بی نام ، به پاسخ این سوال اصلی می پردازیم که در ثبت شرکت ، سهام بی نام بهتر است یا بانام . شایان ذکر است شما عزیزان ، در صورت نیاز به هر گونه مشاوره در این رابطه می توانید با ما در ثبت شرکت فکر برتر تماس حاصل نمایید. همکاران ما در این مرکز، با سال ها تجربه ی موفق ، آماده ی خدمت رسانی به شما عزیزان می باشد.

سهم بانام و سهم بی نام

الف ) سهم بانام
سهمی است که بر مالکیت شخص معینی دلالت می کند و نام و مشخصات صاحب سهم در ورقه سهم و در دفتر ثبت سهام شرکت درج می گردد و در موارد ذیل صدور سهام بانام الزامی است :
_ مادامی که تمام مبلغ اسمی هر سهم بی نام پرداخت نشده باشد.
_ سهامی که مدیران شرکت به عنوان وثیقه می سپارند و تا خاتمه مفاصا حساب دوره تصدی مدیران ، غیر قابل انتقال می باشد.
_ سهام محجورین و صغار به منظور حمایت از حقوق آن ها .
_ سهام بانام و هرگونه نقل و انتقال آن ها باید در دفتر ثبت سهام شرکت به ثبت برسد والا فاقد اعتبار قانونی برای شرکت و اشخاص ثالث خواهد بود.
در صورتی که قسمتی از مبلغ اسمی سهم بانام پرداخت نشود، منتقل الیه قایم مقام ناقل خواهد بود.
ب) سهم بی نام
سهمی است که نام دارنده در آن درج نمی شود و به صورت سند در وجه حامل تنظیم و دارنده آن مالک شناخته می شود، مگر آنکه خلاف آن ثابت گردد. این سهم به راحتی قابل نقل و انتقال بوده و انتقال مالکیت با قبض و اقباض ( تحویل دادن و تحویل گرفتن است ) تحقق می یابد.
این نوع سهام از حیث صلاحیت محاکم در حکم اموال منقول است و باید به دادگاه محلی رجوع شود.
اثر حقوقی مربوط به سهام بانام و بی نام در کیفیت انتقال آن است
اول ) انتقال سهم بی نام. همان طور که گفته شد سهم بی نام در حکم اسناد در وجه حامل است مثل چک ، سفته و برات در وجه حامل. این گونه اسناد از نظر مالکیت مثل اسکناس هستند یعنی نزد هر کسی یافت شود متعلق به همان شخص محسوب می شود مگر اینکه خلاف آن ثابت شود ( مثلاَ ثابت شود که سند مفقود یا سرقت شده و یا به وسایل دیگری مثل کلاهبرداری به دست دیگری افتاده است ) . مادام که تمام قیمت اسمی سهام پرداخت نشده صدور سهم بی نام و گواهینامه موقت بی نام ممنوع است. به صاحبان این گونه سهام مادام که تمام قیمت اسمی آن پرداخت نشده فقط می توان گواهینامه موقت بانام داد . ( ماده 30 )
انتقال گواهینامه موقت بانام قبل از پرداخت تمام قیمت اسمی سهم ، بلامانع است ولی در این صورت از نظر تعهدات مربوط به پرداخت مبلغ باقیمانده انتقال گیرنده جانشین انتقال دهنده خواهد شد. ( ماده 34 )
همان طور که گذشت ، انتقال سهم بی نام به قبض و اقباض است و نیاز به ثبت انتقال در دفتر سهام نیست.
دوم ) انتقال سهم بانام. انتقال سهام بانام ، بر عکس، مستلزم ثبت در دفتر ثبت سهام شرکت است و انتقال دهنده یا وکیل یا نماینده قانونی او باید انتقال را در دفتر مزبور امضا کند. در صورتی که تمامی مبلغ اسمی سهم پرداخت نشده باشد ، نشانی کامل انتقال گیرنده نیز در دفتر ثبت سهام شرکت قید و به امضای انتقال گیرنده یا وکیل یا نماینده قانونی او رسیده و از نظر اجرای تعهدات ناشی از نقل و انتقالات سهم معتبر خواهد بود.
ضمناَ باید یادآوری کرد که برخلاف سایر شرکت ها که نقل و انتقال سهام منوط به موافقت تمام یا بعضی از شرکاست، در شرکت های سهامی عام اصولاَ نقل و انتقال سهام ، اعم از بی نام مجاز است و طبق ماده 41 لایحه اصلاحی نمی تواند مشروط به موافقت مدیران شرکت یا مجامع عمومی صاحبان سهام باشد ولی در شرکت های سهامی خاص، با توجه به مفهوم مخالف ماده مزبور ، نقل و انتقال سهام می تواند به موافقت مقامات مزبور باشد.

در ثبت شرکت سهام بی نام بهتر است یا بانام ؟

حال سوال این است کدامیک از این دو سهام در ثبت شرکت مناسب تر است ؟
با توجه به دلایلی که در ذیل گفته خواهد شد ، سهام با نام مناسب تر است.
1. از لحاظ امنیتی سهام بانام بهتر است.
توضیح آنکه ، سرقت و یا مفقود شدن سهام بی نام و همچنین خیانت در امانت امین و وکیل نسبت به سهام بی نام که به آن ها سپرده شده ، خطر بزرگی برای صاحب آن محسوب می شود ، زیرا بی نام بودن سهم مانع شناسایی دارنده اصلی می شود و سارق و یا یابنده به آسانی می تواند سهم مزبور را در بازار بورس و یا خارج از آن به اشخاص دیگر بفروشد و خریدار نیز حق دارد به تصرف خود به عنوان مالکیت استناد نماید. در حالی که در سهام بانام ، در هنگام سرقت یا مفقود شدن یا جعل امکان اثبات ادعا راحت تر است.
2. از طریق سهام بانام خواهید توانست هویت همه صاحبان سهام را بشناسید و بهتر بتوانید بر توزیع سهام های شرکت خود نظارت کنید.
همان طور که اشاره شد، در سهم بانام ، اسم و مشخصات صاحب سهم روی ورقه سهم قید می گردد. افزون برآن ، نام و مشخصات صاحب سهم در دفتری که به نام " دفتر ثبت سهام " نزد شرکت موجود است ، به همراه شماره سهم نوشته می شود.چنانچه می خواهید شرکتی ثبت کنید که نیاز به رابطه ی مداوم با سهام داران دارد ، بهتر است سهام خود را بانام قرار دهید. بدین ترتیب، کنترل شرکت بر سهامداران راحت می شود.

اقدامات لازم جهت تاسیس شرکت کاریابی

2018-08-13T08:15:07+01:00

منظور از شرکت های کاریابی، شرکت هایی می باشند که توسط اشخاص برای راهنمایی و مشاوره شغلی به جویندگان کار و شاغلین، شناسایی فرصت های شغلی در داخل و یا خارج از کشور جهت به کار گماری متقاضیان کار و تامین درخواست متقاضیان نیروی کار راه اندازی می گردند.
به استناد مفاد مندرج در ماده 19 آیین نامه اجرایی دفاتر مشاوره شغلی و کاریابی های غیردولتی ، عمده ترین وظایف شرکت های کاریابی داخلی به شرح ذیل می باشد :
الف) شناخت بازار کار داخلی
ب) راهنمایی و مشاوره شغلی جویندگان کار و کارفرمایان
پ) شناسایی فرصت های شغلی داخلی در محدوده استقرار فعالیت شرکت کاریابی
ت) معرفی و به کارگماری کارجویان واجد شرایط در واحدهای پذیرنده
ث) تهیه گزارش های تخصصی دوره ای مربوط به بازار کار محدوده فعالیت موسسه کاریابی و ارائه آن به مراجع ذیربط
چ) راهنمایی و معرفی جویندگان کار فاقد مهارت به مراکز آموزش فنی و حرفه ای به منظور فراگرفتن مهارت های مورد نیاز بازار کار با هماهنگی اداره کل استان
ج) ورود اطلاعات بازار کار به شبکه ملی بازار کار به صورت به هنگام و بهره برداری از اطلاعات آن
ح) ارسال به موقع اطلاعات و آمار عملکرد ماهانه به اداره کل استان بر اساس ضوابط وزارت
خ) حفظ و نگهداری اطلاعات شغلی و هویتی جویندگان کار
د) استفاده از شبکه ملی سراسری بازار کار
ذ) هماهنگی با سازمان آموزش فنی و حرفه ای کشور به منظور توسعه دوره های آموزشی متناسب با نیازهای داخلی و خارجی
ط) مبادله اطلاعات با سایر موسسات کاریابی به منظور تامین نیروی کار مناسب کارفرمایان

    شرایط لازم جهت تاسیس شرکت کاریابی

1- تابعیت دولتی جمهوری اسلامی ایران و تدین به یکی از ادیان اسلام
2- نداشتن سابقه کیفری موثر به تایید مراجع ذیصلاح
3- دارا بودن کارت پایان خدمت یا معافیت دائم برای آقایان
4- داشتن حداقل سن 30 سال تمام
5- دارا بودن مدرک تحصیلی حداقل لیسانس ترجیحاَ در یکی از رشته های علوم اقتصادی / مدیریت / حقوق / علوم تربیتی / روانشناسی / مشاوره راهنمایی شغلی / جامعه شناسی و خدمات اجتماعی
نکته : موسسات ایجاد کاریابی تخصصی، علاوه بر داشتن مدرک تحصیلی حداقل کارشناسی در رشته های مرتبط با حوزه فعالیت، لازم است با قوانین و مقررات حوزه تخصصی آشنا باشند.
6- ارائه گواهی مربوط به گذراندن دوره های آموزشی آشنایی با قوانین و مقررات بازار کار و کاریابی از موسسات آموزشی معتبر
7- داشتن سابقه و تجربه کاری در زمینه فعالیت کسب و کار حداقل به مدت 5 سال
8- اشخاص حقوقی متقاضی فعالیت باید موضوع فعالیت خود را در اساسنامه شرکت ثبت نمایند.

    مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت کاریابی

1- اصل و کپی کارت ملی و تمامی صفحات شناسنامه
2- اصل و کپی کارت پایان خدمت
3- عکس سه در چهار ( دو قطعه )
4- تکمیل فرم پرسشنامه توسط متقاضی

    اقدامات لازم جهت تاسیس شرکت کاریابی

- ارائه درخواست ثبت شرکت از سوی متقاضی به اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی
- بررسی درخواست توسط اداره کل تعاون، سازمان صنعت ، معدن و تجارت ، اداره کل آموزش فنی و حرفه ای، کار و رفاه اجتماعی، مدیر کل هماهنگی امور اقتصادی استانداری و انجمن صنفی کاریابی های استان
- شرکت در آزمون ( در صورت تایید پرونده )
- در صورت کسب نمره قبولی، از متقاضی جهت شرکت در مصاحبه دعوت به عمل می آید.
- در صورت تایید در مصاحبه و استعلام از مراجع ذیربط توسط واحد نظارت بر کاریابی ها، موضوع به متقاضی جهت تعیین محل تاسیس موسسه کاریابی اعلام می گردد.
- بازدید از محل تاسیس توسط کارشناس نظارت بر کاریابی
- صدور مجوز تاسیس شرکت کاریابی به مدت 5 سال در صورت تایید محل

انتقال حق مالکیت اظهارنامه طرح صنعتی در جریان ثبت

2018-08-13T08:13:24+01:00

ثبت طرح صنعتی مستلزم تسلیم اظهارنامه به مرجع ثبت است. اظهارنامه ثبت طرح صنعتی باید در دو نسخه و در فرم مخصوص و به زبان فارسی تنظیم شده و پس از ذکر تاریخ، توسط متقاضی یا نماینده قانونی وی امضاء شود.
تاریخ اظهارنامه دارای آثار حقوقی فراوانی است که باید متقاضی توجه لازم نسبت به آن داشته باشد. با توجه به بند ( الف ) ماده 27 قانون مصوب 1386، تاریخ اظهارنامه مربوط به ثبت طرح صنعتی همان تاریخ تسلیم آن به اداره مالکیت صنعتی است ، مشروط بر اینکه در زمان تسلیم ، اظهارنامه حاوی کلیه اطلاعاتی باشد که شناسایی متقاضی و همچنین نمایش گرافیکی کالای متضمن طرح صنعتی را میسر سازد.
اظهارنامه باید در بردارنده مشخصات طرح باشد و در مواردی که متقاضی همان طراح نیست، اظهارنامه باید به همراه مدرکی باشد که ذی حق بودن متقاضی را برای ثبت طرح صنعتی ثابت نماید.

انتقال حق مالکیت اظهارنامه طرح صنعتی در جریان ثبت

همان طور که در ماده 48 قانون مصوب 1386 آمده است، حق مالکیت ناشی از تسلیم اظهارنامه مربوط به طرح صنعتی قابل واگذاری است.
همچنین با توجه به ماده 50 قانون مصوب 1386، قرارداد اجازه بهره برداری در رابطه با اظهارنامه مربوط به طرح صنعتی نیز امکان پذیر است.
در اجرای مواد یاد شده در قانون، در ماده 80 آیین نامه مصوب 1387 آمده است که انتقال حق مالکیت ناشی از تسلیم اظهارنامه یا اعطای هرگونه اجازه بهره برداری از آن باید به درخواست کتبی هر ذی نفع به مرجع ثبت اعلام و در پرونده مربوط درج گردد.
اعمال این تغییر منوط به پرداخت هزینه مقرره در جدول هزینه ها خواهد بود.
با توجه به مواد یادشده ذکر نکات ذیل ضروری به نظر می رسد :
1- مالکیت اظهارنامه مربوط به طرح صنعتی قابل واگذاری به اشخاص است. همچنین اعطای هرگونه اجازه بهره برداری از اظهارنامه مربوط به طرح صنعتی نیز امکان پذیر می باشد.
2- تغییر در مالکیت اظهارنامه به درخواست کتبی هر ذی نفع از اداره مالکیت صنعتی انجام شده و باید در آن اداره به ثبت برسد. تاثیر این گونه تغییر نسبت به اشخاص ثالث منوط به تسلیم درخواست مذکور است. به عبارت دیگر چنانچه این تغییر به اداره مالکیت صنعتی منعکس نشود و به ثبت نرسد نسبت به اشخاص ثالث قابل استناد نخواهد بود.
3- قرارداد اجازه بهره برداری نسبت به اظهارنامه طرح صنعتی باید به اداره مالکیت صنعتی تسلیم شود. اداره یاد شده با توجه به ماده 50 قانون ، مفاد قرارداد را به صورت محرمانه حفظ و اجازه بهره برداری را ثبت و آگهی می کند. تاثیر این قراردادها نسبت به اشخاص ثالث منوط به مراتب فوق است.
4- اجازه بهره برداری در هر حال آگهی می شود اما تغییر در مالکیت اظهارنامه نیاز به آگهی ندارد.
5- در فرضی که طراح حق مالکیت ناشی از تسلیم اظهارنامه را به دیگری انتقال می دهد، منتقل الیه جایگزین وی در ادامه فرآیند و با انجام فرآیند ثبت و اخذ گواهینامه مربوط حقوق مادی ناشی از ثبت طرح متعلق به او خواهد بود.

استرداد اظهارنامه

حق استرداد اظهارنامه از جمله حقوقی است که در قانون مصوب 1386 برای متقاضی تحت شرایطی پیش بینی شده است.
با توجه به ماده 26 قانون مصوب 1386، متقاضی می تواند تا زمانی که اظهارنامه در جریان بررسی است، آن را مسترد نماید.
ماده 79 آیین نامه مصوب 1387 در اجرای ماده 26 قانون مصوب 1386 به شرح ذیل تدوین شده است :
متقاضی یا نماینده قانونی او در در هر زمان قبل از ثبت طرح صنعتی می تواند ضمن تسلیم درخواست تسلیم کتبی به مرجع ثبت، اظهارنامه خود را مسترد دارد.
در صورت استرداد اظهارنامه هزینه های پرداختی مسترد نخواهد شد.